oturak

Oturulacak yer veya şey. - isim

Alçak iskemle.

Bir şeyin yere gelen tarafı, taban.

Ördek.

İçkili, çalgılı ve kadınlı eğlenti.

Boru mengenesinin tezgâha oturduğu ve vidalandığı bölüm.

Bacaklarında veya başka bir yerinde, gezmesine engel olacak bir özrü olduğundan hep evde oturan (kimse), kötürüm. - sıfat

Kürekli teknelerde kürekçilerin oturduğu enli tahta. - denizcilik

Örnek Cümle

Üstüne konulan tandır oturağı çok kalın ve çok sağlam tahtadan fırınlanarak yapılmıştı.

A. Kutlu